همه چيز در مورد Apply

خوب دوستان، سلام.

بالاخره برا نوشتن اولين پست، apply رو انتخاب كردم. اين پست رو به تحصيلات ليسانس اختصاص ميدم.

تحصيلات ليسانس در دانشگاههاي آمريكا و كانادا بسيار اهميت داره. اينكه يه دانشگاه خوب درس خونديد يا نه مثل من شهرستان بوديد. اما نهايتا صحبتم دانشگاهاي دولتيه يا آزاد (فقط شمال و جنوب و مركز). اگه يكي تو دانشگاهاي تهران يا شريف درس خونده باشه كه خيلي خوبه. اونم به اين دليل كه رتبه تهران تو دنيا حدود 140 و شريف 145. تهران چه از نظر رتبه فني مهندسي چه از نظر كلي از شريف يه ذره بالاتره. اما خيال نكنيد وقتي ميخوان بهتون پذيرش بدن ميگن شما 140 بوديد و ديگري هم 141 پس 140 قبول و اون يكي reject. اختلاف رنك تا 50 تا تو دنيا هيچي حساب نميشه. خودمون و نبينيم كه تا يكي شريف درس خونده يا علم و صنعت يا صنعتي اصفهان ميگيم اي بابا عجب مخيه اين يارو. چه بسا يك دانشجوي شهرستاني كه خوب درس بخونه از شريفي كه درس نميخونه بهتره. به هر حال دانشگاه خوب يك امتيازه حالا چه درس خون چه تنبل. اما تو آمريكا حتي دانشگاه رتبه 100 هيچ وقت خودشو پايينتر از MIT نميدونه. همه خودشون و قبول دارن و به اين چيزا اهميت نميدن. اين ماييم كه هي دنبال رتبه و كلاس و ... هستيم.

توي ليسانس بچه ها كمتر كار تحقيقاتي ميكنن و بيشتر درس ميخونن. برا همين دانشگاه هاي آمريكا و كانادا هم اينا رو ميفهمن و از يك ليسانسه معدل خوب ميخوان نه كار تحقيقاتي. بيشتر دانشگاهاي آمريكا و كانادا معدل بالاي 15 ميخوان. يعني B. اگر معدل A داشته باشين كه خيلي خوبه. البته اونايي كه زير 15 هستن نااميد نباشن و به فكر معدل توي فوق ليسانس باشن. كمك مالي يا GRANT ي كه به شما داده ميشه تا حدودي بستگي به معدل ليسانس داره. يك معيار محسوب ميشه. نميدونم جزو انمجن دانشجويي و انجمن اس... و ب... و اينا بودن هيچكدوم امتياز نداره. تازه شانس بيارين به خاطر اينا بيرونتون نندازن (شوخي كردم نترسين). در ضمن اينكه معدل بالايي داشته باشين بايد حواستون باشه كه ريز نمرات دروس اختصاصي هم بايد بالا باشه. ممكنه يكي معدلش خوب نباشه اما دروس اختصاصيش همه بالاي 17 باشه. اين خيلي خوبه (عاليه) اما اگر به طور كلي معدلتون هم بالا باشه نميگن چرا ريز نمرات اختصاصيت پايينه. گرچه چندان دلچسب نيست. خلاصه تا ميتونيد معدل بياريد كه بورسيه شما رو تنظيم ميكنه.

ليسانس كه بودم يادم مياد وقتي جواب يه سوال و نميدونستم ديگه روش فكر نميكردم و سريع برگم رو تحويل ميدادم. ميگفتم ول كن بابا حالا 19 بشه 17 چي ميشه؟! الان حسرت ميخورم. چرا كه همين برگه هاي امتحاني با سوالات مسخره خودش و طرز نمره دادن بد برخي استادا (كه خودشون هم نميتونن سوالي كه دادن رو حل كنن) سرنوشت شما رو تعيين ميكنه. تا ميتونيد نمره بياريد. از انقلاب، اخلاق، آزمايشگاه ها و خلاصه هر چي دستتون ميرسه.

شاگرد اولي يك مزيت بسيار بزرگه برا يك ليسانسه. 80 درصد دانشگاه ها ازتون كارنامه اي ميخوان كه رتبه شما تو كلاس مشخص باشه. سه نفر اول يه چيز ديگن. اگرم شاگرد اول باشي كه نور الا نوره. حتي اگه معدلتم يه خورده كم باشه مهم نيست چون در بين تمام وروديهات از همه بهتر بودي. اصلا شرايط برخي بورسهاي خاص براي دانشگاه هايي مثل Sydney يا Monash تو استراليا اينه كه شاگرد اول باشي. من خودم به اين دو تا دانشگاه هم فرستادم كه با بورسم موافقت شده بود و بنا به دلايلي نرفتم. بعدا يه لينكي براتون ميفرستم كه بفهميد اينا كي بورس ميدن و سريع اقدام كنيد (گرچه تنها راه بورس گرفتن نيست). به هر حال معدل بالا و شاگرد اول همه جا خريدار داره. حتي تو ايران خودمون. برا فوق ليسانسم شاگرد اولا سهميه دارن تو ايران. هر چي بگم كم گفتم. برا همينه ميگم از سال دوم تصميم بگيريد كه برا شاگرد اول شدن دير نباشه. كلا 4 ترم خوب درس بخونيد (يعني بتركونيد) شاگرد اوليد ان شا ا... . خلاصه ميكنم،‌ از ليسانس اين چند چيز بهتره باشه:

1- معدل بالاي 15

2- شاگرد اولي

3- داشتن يه استاد (استاد پروژه خيلي ترجيحا) كه بعدا شما رو recommend كنه به دانشگاهي كه ميخوايد بريد.

البته موضوع recommendation رو تو يه پست جدا كامل توضيح ميدم اگه عمري باشه.

موضوعات بعدي در مورد apply رو به زودي مينويسم.

*******************************************************************

Apply 2

يك سري از بچه ها فرق گرفتن بورسيه تو آمريكا و كانادا و استراليا رو خوب نميدونن. كلا يادمون باشه كه كلمه بورسيه به scholarship گفته ميشه كه همه جا داده نميشه.

اگه بخوايد تو استراليا درس بخونيد و حقوقي رو از دانشگاه دريافت كنيد بايد بورسيه بگيريد. توي كانادا چيزي به نام بورسيه وجود نداره، اگرم وجود داره خيلي كم هست و روال كلي گرفتن دانشجو روي اون سوار نيست. توي كانادا TA و RA داده ميشه. TA يا teacher assistance به منظور فراهم كردن كمك مالي به دانشجوها داده ميشه. يعني شما فرض كنيد تو كانادا از يك دانشگاه پذيرش ميگيريد و بعد براي اينكه بهتون پول بدن ميگن كه بايد مثلا 6 ساعت در هفته حل تمرين فلان درسها باشيد و روي اون حساب به شما پول داده ميشه و در كنار اون پروژه خودتون رو هم انجام ميديد. RA يا research assistance هم مثل TA ميمونه اما نياز نداريد درس بدييد و پول شما از كنار همون پروژه مثلا دكتري تامين ميشه. به طور كلي تو كانادا پول شما از پروژه تامين ميشه. دانشجوهاي دكتري بايد 1 ترم حل تمرين باشن كه در ترمهاي وسط و آخر معمولا اين اتفاق مي افته. شما ميتونيد هم RA داشته باشيد و 1 ترم هم حل تمرين باشيد. پول حل تمرين علاوه بر پول پروژه هست و معمولا اين يك شانسه خيلي خوبه كه به آدم دو ترم حل تمرين بدن. اينكه زمان اين TA كي هستش به زبان شما هم بستگي داره و بايد يه حد نصابهايي رو داشته باشيد. برا همين كسايي كه زبانشون خوبه زودتر TA ميگيرن. اينكه رشته شما پايه باشه يا فني هم يه تاثيرايي روي اين دو نوع grant ميذاره. مثلا اگه رشته شما رياضي محض باشه موظفيد خيلي بيشتر TA باشيد و پول شما بيشتر از اونجا تامين ميشه.

به طور كلي، يك دانشجوي دكتري فني مهندسي توي كانادا RA ميگيره كه خود استاد اون رو به شما ميده حالا ممكنه TA به پستش بخوره ممكنه نخوره.

اما آمريكا، توي آمريكا هم مثل كانادا هست با اين تفاوت كه علاوه بر TA  و RA ميتونين FELLOWSHIP هم بگيرين.

دانشگاههاي آمريكا معمولا قبل از deadline شون يه زمانهاي خاصي دارن كه فرصت گرفتن fellowship رو مشخص ميكنه. اگه بخواين بايد زودتر apply كنين. اين نوع كمك مالي كاملا رقابتي هست و كسايي كه نمره GRE بالاتر و معدل بيشتري دارن شانس بيشتري دارن كه در اين بين خود آمريكاييها حرف اول رو ميزنن چون GRE خيلي بالاتري نسبت به دانشجوهاي بين الملل دارن. كلا اين كمك مالي رو شركتها ميدن و در قبال اون بعد از تحصيل يك مقدار متعهد هستيد. البته بعضيهاشون هم هستن كه تعهد ندارن. توي آمريكا و كانادا SCHOLARSHIP چندان معنا نداره و پايه و اساس دادن پول به روالي هست كه گفتم. اما ممكنه تك و توك هم SCHOLARSHIP پيدا بشه. فرق اساسي با استراليا در همين نوع كمك ماليه. توي آمريكا و كانادا دانشگاهها خودشون به استادها GRANT جدا ميدن تا دانشجوهاشون رو ساپورت كنن اما تو استراليا دست استاد بسته هست. توي آمريكا هم سال اول دست دانشگاهه ولي بعد امور مالي شما به استاد محول ميشه.

اينكه چطوري براي دانشگاههاي اين سه كشور APPLY كنيد رو توي پستهاي بعدي كامل توضيح ميدم .

*******************************************************************

قوف ليسانس يا دكتري بايد رفت؟

.

خيلي ها مرددند كه اصلا فوق ليسانس بخونن يا نخونن يا اگه ميخوان بخونن فوق رو اينور بخونن يا اپلاي كنن برا آمريكا يا كانادا. اول از همه بايد گفت كه هر كسي بايد شرايط شخصي خودش رو از اول نگاه كنه بعد تصميم بگيره. اگه بخواين برا فوق برين بايد معدل خوبي داشته باشين چون در اين صورته كه ميتونيد پولي رو از دانشگاه مقصد بگيريد. يا مثلا رزومه خوبي داشته باشيد (اما لازم نيست بتركونه). دانشگاه ليسانستون خيلي مهمه و معدلتون. توي آمريكا و كانادا شما هميشه براي graduate اپلاي ميكنيد و بعد از 2-3 سال اگه خواستيد ميتونيد بريد بيرون و فوق ليسانس بگيريد و الا ميتونيد مستقيم برا دكترا اپلاي كنيد.

اگه شانس بياريد تو ايران براي فوق يه دانشگاه خوب قبول شيد شانستون براي رفتن بيشتر ميشه و الا اگه هم فوق و هم ليسانس يه دانشگاه معمولي بوديد شانستون كمتر ميشه. برا همين اگه ميخوايد فوق رو داخل بخونيد فكر جاي خوب باشيد. اين يه خوبي داره اون هم اينكه كسايي كه توي ليسانس زمان كافي برا زبان خوندن نداشتن اين دوره رو زمان خوبي براي زبان خوندن ميبينن و ميرن كلاسهاي زبان. و از طرفي هم ميتونن خوب درس بخونن و جبران مافات ليسانس رو اگه كم گذاشتن كنن. به طور كلي اگه فكر ميكنيد ميتونيد تو فوق داخل بتركونيد داخل ارزش خوندن رو داره.

اما اگه بخواين برا فوق برين خارج اونوقت اولين مزيتش اينه كه برا دكترا خيلي راحت تر ميتونيد اپلاي كنيد. (البته اگه يه جاي پرت نريد) براي فوق خوندن تو خارج زياد از شما انتظار نميره، يعني مقاله و ... نميخوان اما براشون معدل مهمه. فرض كنيد از يه دانشگاه معمولي تو آمريكا براي فوق پذيرش ميگيريد. اينا به شما سالي حدود 20000 دلار ميدن (كه بايد در رقابت با بقيه اين پول رو ببريد-مثل دكتري) و با اون زندگي ميكنيد. تازه وقتي ارشد تموم ميشه خيلي راحت تر ميتونيد برا دكترا اقدام كنيد. مثلا ميتونيد با همون استاد فوق ليسانستون تو همون دانشگاه خيلي راحت دكتري بخونين يا بريد يه جاي بهتر. البته برا گرفتن پذيرش برا فوق تو آمريكا بايد GRE بديد كه سخته برا يه دانشجوي ليسانس مگر اينكه زبانش خيلي خوب باشه. خوندن اين تقريبا دو سال زمان ميبره. اگه فرصت بكنيد كه توي ليسانس از پس GRE و TOEFL بر بياين همه چي حله و اين مستلزم اينه كه شبانه روزي از سال دوم درس بخونيد كه هم معدل بياريد و هم زيبانتون رو قوي كنيد. و در ضمن در حالت معمولي يك سال خودتون رو عقب بندازيد كه البته براي دكترا رفتن هم همين داستانها هست. در واقع كار خودتون رو دو سه سال زودتر شروع ميكنيد. و تازه اسمش هست مدرك فوق رو فلان جاي كانادا گرفتيد و دكتري رو مثلا فلان جاي آمريكا. اينكه شما فوق رو يه موسسه انگليسي زبان بخونيد خيلي خوبه. اين باعث ميشه بارا دكترا ديگه ازتون تافل نگيرن (گرچه اونوقت اگه امتحان بديد ديگه خداي زبانيد).

به نظر من اگه ليسانس دانشگاههاي دولتي خونديد و آزادهاي تهران حتما برا فوق اپلاي كنيد. آلمان هم خيلي خوبه براي فوق خوندن. من يكي از دوستام با من كنكور ليسانس قبول نشد. يك سال خوند بعد متالوژي امير كبير قبول شد. 5 ساله تموم كرد و براي فوق رفت آلمان. حتما هم براي دكترا به راحتي ميره آمريكا. اما آلماني ها به فوق پول نميدن. درسته كه آموزش رايگانه اما حدود 300 تا 400 هزار تومان براي زندگي اونجا احتياج داريد. لذا اگه خانواده شما اين توانايي رو دارن حتما بريد يه همچين جاهايي. اين پول رو حدودا ماهيانه براي تحصيلات شبانه و دانشگاه آزاد تو ايران ميديد. حالا چه بهتر اروپا باشه. اما كانادا و آمريكا بهتون پول ميدن. ديگه چي ميخوايد؟!

تازه اگه فوق رو آمريكا يا كانادا بگيريد ميتونيد بعدش همينجا كار كنيد و سالي 70-80 هزار تا دربياريد (برا رشته هاي فني) و ديگه 4 سال با حقوق ساليانه 25000 تا 30000 تا به خودتون سختي نديد. البته اينا كه به شما پول ميدن همه چيز رو حساب ميكنن، پول كتاب،‌ مسكن، تفريح،‌ كاواره (:)) و ... !!! و البته از اون جهت كه بچه هاي ايراني خيلي سر به زيرن اين پولا رو برا خودشون جمع ميكنن و بيخودي هدر نميدن برن كاواره !!!  

رويهم رفته برا فوق رفتن خيلي بهتره به شرط تلاش زياد براي زبان و آوردن معدل خوب كه ايشا ا... يه جاي خوب پذيرش بگيريد.

*******************************************************************

جاي خوب يا جاي بد بريم؟

بستگی به طرز نگرش خودتون داره. بعضیا جای خوب رو جایی تفسیر میکنن که هواش خوب باشه. بعضیا میگن جایی که شلوغ باشه و مرده نباشه. بعضیا هم میگن جایی که دانشگاهش خوب باشه برا ما خوبه.

مطمئنا یکی از فاکتورهایی که تو درس خوندن خداقل برا خودم مهم بود آب و هوای جایی بود که میخواستم برم. من راضی نبودم برم بهترین دانشگاه مثلا فلان جا درس بخونم اما هواش مثلا خیلی سرد یاگرم باشه. آخه آدم میخواد اونجا حداقل 4-5 سال بمونه. من خودم موازنه ای کردم بین آب و هوا و رنک دانشگاه هایی که میخواستم اپلای کنم. مثلا ترجیح میدادم تکزاس برم تو آستین درس بخونم تا MIT برم و تو ماساچوست که خیلی سرده. آخه به نظر من رنک 1 تا 10 زیاد با هم فرقی ندارن. نمیدونم راجع به رنک صحبت کردم یا نه. اما بعدا مفصل میگم. سعی کنید جای خوب برید و دنبال این 10 اون 12 اون 11.5 نباشید. دانشگاه خوب باشه و شهرم خوب باشه کافیه دیگه.

اما خوب در مورد کانادا دوستان بهتر میدونن که سردتره. قسمت شرق کانادا که McGill و Toronto بهتریناشه هوا سرده. خیلی. اما شلوغتره و به شهرهای بزرگ آمریکا نزدیک تره. اما توی غرب کانادا که UBC بهترینش باشه هوا معتدل تره. مثلا 25 درجه بدون شرجی و سبز. بهشته دیگه. اما از آدمیزاد به هر حال به دور تره و برا هر چی باید بلند شی بیای شرق (کنفرانسها مثلا). اما خوبیش اینه که تنها به کالفورنیا خیلی نزدیکه. از نظر رنک هم این سه تا زیاد با هم فرق ندارن و جزو دانشگاههای تاپ کانادا و دنیا هستن.

اما تو آمریکا قسمت شمال غرب سرده. کم کم که به پایین نزدیک میشید از همون کنار اقیانوس هوا گرمتر میشه و شرجی تر. در واقع فلوریدا که تو جنوب شرقه خیلی خیلی گرمه و خیلی خیلی شرجی که پیشنهاد میکنم اونجا نرید درس بخونید. اما حقیقتا خیلی خیلی زیباست و برید درس بخونید. بعد که به جنوب میاید و دور میزنید و از بالای مکزیک رد میشید کم کم به تکزاس میرسید که سبز ه یه کم گرمتر از فلوریدا و به نظر من جای خیلی خیلی خوبیه. نه گرمه خیلی نه مثل اون بالاها سرمای شدید داره. سبزم هست و شرجی نیست. اما کم کم که میرید غرب به صحرا نزدیک میشید که آریزونا قلبشه و تو این فیلما که تکزاسیها نشون میده هفت تیر میکشن، اونجاست :). مکزیکی زیاد داره و گرم و خیلی خشک. مثل سمنان خودمون میمونه. اما مثل ایران نیست که به امان خدا ول  شده باشه. انقدر قشنگه که نگو. میتونید تو سایتها چک کنید که از زیباترین ایالات امریکاست. چه کرده اند این بندگان خدا در روی زمین. بعد که از اینجا رد میشید میرسید به کالیفورنیا که دیگه حرف نداره. بهشت روی زمین. معتدل و سبز و زیبا و برخی جاهاش هم خیلی گرم. به هر حال هر چی سرمایه دار دنیاست اونجا زندگی میکنه دیگه. برا درس خوندن هم به نظر من خیلی عالیه اما خوب به شرق خیلی دوره. اون وسطها هم که IL و IN و اینا باشن خیلی قشنگن. هم معتدلن هم سبز. کسی اونجاها هم شانس بیاره خیلی خوشبخته. شمال امریکا هم که شیکاگو و مینسوتا و اینا باشه خیلی سرده. مثل تورنتو میمونه اما بادهای سرد و سوزان کمتر داره.

همتون شنیدید که کانادا یه بادهای خیلی سردی داره که دمای هوا رو در مجموع به 40- تو زمستون میرسونه. اما این رو به طول جغرافیایی نسبت ندید. یعنی فکر نکنید هر چی میاید پایین از قطب شمال هوا به یک اندازه گرمتر میشه. اگه اینطوری بود غرب و شرق کانادا توی یه طول جغرافیایی باید یک نوع آب و هوا میداشتن. اون چیزی که هوای شرق کانادا رو سرد کرده مربوط به یه سیستم آب و هوایی میشه که از قطب به سمت جنوب و شرق پهن میشه و میاد تا بالای ماساچوست که دیگه آخراشه. اگه این سایت رو چک کنید همه چیز گویاست:

http://www.theweathernetwork.com/index.php?product=weathermaps&pagecontent=weathermaps&maptype=eoliens

در ضمن، سبزی و خشکی هم کاملا دیده میشه به چه صورته. به نظر من اگه سردی هوا رو تو کانادا بی خیال شید، هم آمریکا خوبه هم کانادا. اما وسط کانادا اصلا نرید. چون هم امکاناتش زیاد نیست و هم سرده و دانشگاههای خوبی هم نداره. فقط آلبرتا و کلگری میمونن که تو نفت خیلی خوبن. البته اینکه میگم خوب نیستن منظورم از نظر رنکه. ممکنه یه دانشگاه رنکش به طور کلی خوب نباشه اما اسم خوبی داشته باشه مثل کلگری. بد نیست سایت topuniversities.com رو چک کنید که به جمال بعضیا بر نخوره.

اما در مورد رنک. تو سایت بالا میتونید رنک همه دانشگاههای دنیا رو چک کنید. این سایت خیلی معتبره. حداقل بیشتر دانشگاههای خوب قبولش دارن. اگه میخواید اپلای کنید بد نیست که 3-4 تا 20-1 اپلای کنید، 3-4 تا 50-20 و 2-3 تا هم بالای 100. فکر نکنید اگه مثلا تو رنک 10 پذیرش گرفتید لزوما رنک 100 شما رو پذیرش میکنه. اصلا اینطوری فکر نکنید. هر دانشگاهی اینجا کلاس خودشو داره و هیچ دانشگاهی نمیگه که مثلا MIT از ما خیلی بهتره. همه برا خودشون غولی هستن. مثلا برخی پروژه های فضایی آمریکا تو برخی دانشگاه های خاص انجام میشه. اگه اینطوری نبود که همه کارها باید تو MIT انجام میشد که! لذا رنک و اینا بیشتر برا ما ایرانی ها مهمه که برا بقیه کلاس بذاریم ولی در حقیقت خودمون هم بهتر میدونیم که کسی که تو دانشگاه شیراز مثلا برق خونده کمتر از برق شریف نداره. تازه مگه همه برق شریفی ها قوی هستن. بستگی به تلاش اونها تو مدت زمان تحصیل داره. یه مهندس خوب دانشگاه آزاد با سوابق کاری خوب تو همون ایران خودمون بهتر از یه مهندس بد دانشگاه تهران کار پیدا میکنه. این واقعیته. لذا اگه MIT  هم برید درس نخونید کار تحقیقاتی نکنید عقب میمونید. لذا سعی کنید جایی اپلای کنید که موازنه ای باشه روی رنک و استاد. مثلا من خودم حاضر نبودم برم دانشگاهی درس بخونم که فلان استاد رو داره اما رنکش مثلا 150 هستش. رنک مهم نیست اما کلاس دانشگاه مهمه. خیلی هم مهمه. کلاس چیه؟!

دانشگاهای دنیا (طبق اطلاعات من) به سه یا چهار کلاس دسته بندی میشن که این موضوع کمی کمرنگ تر توی رنک دیده میشه). مثلا توی کانادا McGill و Toronto و UBC کلاس A هستن. مهم اینه که تو یکی از اینا باشید. اینکه حالا کدوم یکی از اینا بالاتره یا پایین تر به نظر من قابل گفتن نیست و باید مشخص بشه تو چه رشته ای مد نظر هست این مقایسه. یا مثلا آلبرتا و مک مستر و واترلو و ... کلاس B هستن. کلاس C ها رو هم نام نمیبرم. لذا تو انتخاب کلاس دانشگاه مراقب باشید. باز هم بستگی به نظر خودتون داره. مثلا ممکنه یکی بگه من میخوام با فلان استاد کار کنم. هر طور که بشه. تو قطب باشه و دانشگاه درپیت. لذا من اون طوری که خودم فکر میکردم رو میگم میتونه نظر کسه دیگه متفاوت باشه. اما به طور کلی هم خود اینا همینطوری فکر میکنن. اول میگن کجا مدرک گرفتی بعد میگن رو چه موضوعی کار کردی. بالاخره اینا هم تا حدودی مثل ما هستن دیگه. سخت نگیرید.

یا مثلا تو امریکا MIT و اون 10 تایی که تو اون سایت نوشته بعلاوه تک و توک تا 20 کلاس A هستن. مثلا دانشگاه آریزونا استیت کلاس B هستش. این کلاس رو هم به طور کلی (نه مطلق) میتونید از رنک بفهمید. لذا وقتی میخواید اپلای کنید و حتما میخواید در هر صورت بربد اونور، تو کلاسهای مختلف اپلای کنید.  

*******************************************************************

قدم اول اپلاي كردن يا دوم، چون اوليش تصميم قطعيه

من اين مرحله رو برا اون دسته از كسايي توضيح ميدم كه الان سال اول فوق ليسانسن يا تازه فوق قبول شدن و تصميم دارن كه برن. راجع به دوستان ديگه كه فارغ التحصيل شدن هم ميشه از تو اينا يه چيزايي در آورد.

اگه تصميم به رفتنه تا سال اول فوق رو ميگذرونيد بريد زبان بخونيد. من خودم خيلي اشتباه كردم زبان رو بطور جدي از سال اول فوق شروع نكردم. چون كسي هم نبود به من بگه چه كار كنم. اگه سال اول زبان شروع كنيد يك ساله هم اون ديكشنري كه بهتون گفتم رو ميخونيد هم به كتاباي ديگه ميرسيد. قبلنم گفته بودم، كلاس زبان لازم نيست كه بريد. خودتون كمر همت ببنديد. چون اگه واحدهاي خودتون رو دو ترمه تموم كنيد و فقط بمونه پروژه كه سال دوم كار كنيد عملاً ميتونيد تا مهر سال دوم اپلاي كنيد كه ايشا ا... شهريور بعدش يعني همون دم دماي فارغ شدن سال دوم بار سفر رو ببنديد. پس اگه از من ميشنويد خودتون رو سه ترمه نكنيد كه ضرر ميكنيد. شما گه خوب كار كرده باشيد تو پروژه فوق حتما مقاله هم در مياد اما لزومي نداره برا اپلاي كردن حتما چاپ شده باشه. فقط كافي مقاله رو submit كرده باشيد همين كافيه. اما خوب انتظار نداشته باشيد با كسي كه خودشو يك سال عقب ميندازه تا مقالاتشون چاپ شه يا پذيرشش بياد يكي باشيد. البته اگه واقعا به اينكه گفتم عمل كنيد اينها خودشون مي فهمن وضعيت رو و از دانشجوي fresh هم خوششون مياد تا اينكه يكي باشه  100 تا مقاله داشته باشه و سن بابا بزرگ منو داشته باشه. البته اينم بگم، نصف كسايي كه خودشون رو يك يا دو ترم عقب ميندازن برا همين گرفتن مدرك زبانه. چون خودشونم تكليف خودشون و تا آخرين لحظه نميدونن كه اصلا ميخوان برن يا نه. لذا تو پستهاي اول گفتم، امشب نخوابيد صبح بلند شيد بگيد من ميخوام برم. هر كسي تو زندگي هدف مشخصي داشته باشه پيروز ميشه. منم كه زبان رو دير شروع كردم چون از اول مي دونستم كه ميخوام برم سربازي بعد برم. البته من زبان رو دير شروع نكردم، يكسال به اين در اون در زدم و راه رو اشتباه رفتم و در حقيقت راه درست رو از سال دوم شروع كردم. اما اين هميشه دغدغه من بود كه چه كار كنم و كدوم كار رو اول انجام بدم و ... حتي زماني كه من انتقال حرارت پيشرفته رو تو ترم سوم برداشته بودم برا خودم تا زمان رفتنم هي مراحل رو استپ به استپ مينوشتم. مثلا مينوشتم:

1- گرفتن نمره 18-19 توي انتقال حرارت.

2- گرفتن نمره 20 تو پايان نامه.

3- امتحان تافل فلان وقت.

4- شروع كردن لغات GRE فلان وقت

...

همينطوري كه پيش ميرفتم رو اونايي كه انجام ميشد خط ميكشيدم. خيلي انتظار كشيدم تا همه انجام شه. اون انتظار هم خيلي دلش ميخواد آدم سرد شه اما بايد ثابت قدم بود.خلاصه اينكه به فكر زبان باشيد و نمرتون هر چه زودتر تو دستتون باشه كه راحت باشيد و الا اذيت ميشيد.

قدم دوم آوردن معدله خوبه.

يه چيزي رو يكي از دوستان سوال كرده بود در مورد دانشگاه و معدل و اينجور چيزا. ببينيد دوستان،‌ شما هم ميتونيد برا فوق اپلاي كنيد هم به طور مستقيم برا دكتري. اگه معدل ليسانستون خوبه و بچه درسخون بوديد برا دكترا مستقيم اپلاي كنيد. اين هم به اين صورته كه بعد از گذروندن درس ها تو اينجا شما اگه يك سري شرايط رو هم از نظر معدل و اينطور چيزا احراز كنيد ميريد دكتري و الا مدرك فوق بهتون داده ميشه. اين حالت خيلي سخته و كسايي كه اپلاتي ميكنن برا اين سيستم يا از خودشونن يا ديگه خيلي خوبن. البته ميتونيد خيلي خوب نباشيد و اپلاي كنيد اما تا فوق بيشتر نميريد. ولي بازم خوبه. اما پذيرشتون احتمالش كمتر ميشه. اما اگه برا فوق اپلاي كنيد هم فوق رو گرفتيد هم احتمال پذيرشتون بالاتر ميره. طبيعي هم هست چون برا فوق شما FULL FUND نميگيريد و اونا هم بدشون نمياد پول بگيرن از شما. پس به دنبال معدل توي فوق باشيد كه راحت پذيرش بگيريد.

مثلا معدلتون ديگه بالاي 17 باشه توي فوق خوبه والا بچه هايي كه اپلاي ميكنن معمولا 18 19 هستن. من خودم 18.5 بودم. نه اينكه اگه 16 باشه نميشه نه، اما خوب رقابته ديگه. مثلا تو سايتها كه نگاه كنيد اصلا شرط پذيرش اوليه شما كه اصلا پروندتون رو نگاه كنن اينه كه معدل فوق حداقل 3 از 4 باشه. پس سعي كنيد معدل بالايي داشته باشيد. برا آمريكايي ها يكي معدل مهمه يكي نمره GRE  اما تو كانادا چون GRE در كار نيست رو معدل خيلي كليدن و تافل. البته هر كس case خودشو داره مثلا يكي از دوستام ليسانس رازي كرمانشاه بود معدل 14 و فوق تهران بود معدل 17.5 و كلگري پذيرش گرفت اما آمريكا نه. اما تو حالت نرمال معدل شرط اصليه. حتي مهم تر از مقاله و نمره زبان. و من برا برخي از اين استادهاي ايران متاسفم كه سرنوشت دانشجوها اينطوري تو دستاشونه و انقدر بي خيال و بي فكر نمره هاي تخيلي به دانشجوها ميدن. اينها واقعا عقده اي هستن. مثلا من خودم ليسانس شاگرد اول بودم اما يكي از استادها كه اسمشو نميارم كلا نمره هاي بدي ميداد. من شيمي تجزيه و شيمي فيزيك با اون داشتم چون شخص ديگه اي هم ارائه نميداد و بهم تو يكي 10 داد تو ديگري 12!!!!! ميدونيد چه پدري از آدم درمياد اين نمرات رو تو معدل كل جبران كنه؟ حالا جالبه بالاترين نمره اين استاد (مثلا استاد) 14 بوده!!! لذا پا رو دم اين استادها نگذارد (چون گاز ميگيرن به جاي چيز به بچه ها ياد دادن) البته ببشيد كه اينطوري ميگما اما دلم خيلي خونه از دست اين تيپ آدمها كه البته زياد هم نيستن.به هر حال هر گلي (با ضمه) زديد به سر خودتون زديد.

قدم بعد مقاله ISI هستش. معمولا كار بچه هاي فوق به يه مقاله ختم ميشه. ميشه بيشتر كار كرد بيشتر هم داد اما برا اپلاي يكي هم كافيه. بايد موازنه اي كنيد بين معدل، زبان و مقاله. اگه معدل خوبي داريد بهتره رو زبان مانور بديد و يك مقاله هم كافيه. اين بهتره تا اينكه 10 تا مقاله بديد نمره زبان خوبي نداشته باشيد و معدلتون هم پايين باشه. اما بازم ميگم اگه همه رو با هم داشته باشيد عاليه. اما از نظر اهميت برا آمريكا به اين ترتبيه:

1- معدل

2- GRE

3- recommendation

4- SoP

-5 و بعد، كار تحقيقاتي و موفقيت هاي تحصيلي.

و تو كانادا:

-1 معدل

-2 مقاله

-3recommendation

-4 زبان

-5 موفقيتهاي تحصيلي

البته قسم نخورده كه اينطوري باشه من طبق تجربيات خودم براي كانادا رو گفتم با توجه به كساني كه اومدن ميگم. اما آمريكا به همون صورته كه گفتم. تو سايت دانشگاهها اكثرا اين رو نوشته. تو پستهاي بعدي راجع به هر گزينه مفصل توضيح خواهم داد.

نتيجتاً، تا وقتي محصليد خوب درس بخونيد كه فارغ شديد تا آخر عمر معدل باهاتونه. در همين زمان زبان رو هم از دست نديد و حتما برنامه مشخصي براش داشته باشيد كه 1 يا 1.5 ساله نمرات كامل تو دستتون باشه. و نهايتا سعي كنيد بعد انجام پروژه حداقل يك مقاله بديد (براي رشته هاي فني). اين برنامه بلند مدت براي اپلاي كردن. گرفتن reco و نوشتن SoP و طريقه اپلاي كردن هم دير نميشه هر كدوم به موقع خودش توضيح داده ميشه.

اين هم كه فوق بريد يا دكترا جوابش معلومه. در صورتي ميتونيد فوق بريد كه تو ليسانس به فكر زبان بوده باشيد و زماني كه ليساني تموم ميشه نمره ها آماده باشه كه يكسال عقب نيفتيد. و در ضمن تو ليسانس معدل بالاي 16 داشته باشيد (حداقل التبه) اگه ميخوايد جاي خوب بريد. و در ضمن، تو فوق همه هزينه هاي شما ساپورت نميشه. مثلا اگه شانس بياريد 15000 تا بهتون ميدن ساليانه كه از اون حدود 10000 تا براي tuition ميره (به طور متوسط عرض ميكنم) و حدود 13000 تا هم به طور متوسط برا زندگي ميخوايد. پس با 30 ميليون تومان اينور ميشه فوق گرفت و خوب زندگيه دانشجويي هم هست ديگه. اگرم اينور فوق بگيريد خيلي راحت تر برا دكتري ميتونيد اپلاي كنيد و اين خيلي خوبه. من خودم اون موقع كه ليسانس گرفتم اصلا تو فاز رفتن نبودم و راهنمايي هم نداشتم. شما اگه الان ليسانس رو تموم نكرديد يا تازه فارغ شديد دير نشده به فكر باشيد. فوق اينور خيلي ارزشش بيشتره. البته نه از دانشگاه در پيت اينور. مثلا تهران و شريف تو دنيا الان رتبه 160 رو دارن (topuniversities.com) و اينكه بيايد اينجا از دانشگاهي كه اصلا معلوم نيست كجاست خيلي بهتره. اما به طور كلي اگه تا دانشگاه 400 آمريكا كانادا برا فوق پذيرش بگيريد بهتر از تهران و شريفه. حداقل اينجا دستتون بازه و فوق رو تو يه كشور انگليسي زبان گرفتيد. و در ضمن رنك دانشگاه با reputation  و كلاس اون فرق داره حواستون باشه. 400 آمريكا يا كانادا ممكنه reputation بالايي داشته باشه مثلا كلگري كه البته حدود 300 هستش. اگه از من ميشنويد و پولشو ميتونيد فراهم كنيد در اپلاي كردن براي فوق تعلل نكنيد و بعد هم ايشا... دكتري تضمينه. اما اگه فوق اينجا تو دانشگاه هاي خوب بگيريد و معدلتون هم خوب باشه برا دكتري بهتون full fund ميدن. مثلا 25000 تا بهتون ميدن و هزينه tution رو هم ازتون نميگيرن يا مثلا 2000 يا 3000 تاش رو ميگيرن و با اين حساب يه پس اندازي هم داريد مثلا ماهي 400-500 تا اگه ولخرجي نكنيد. اگه ديگه برا فوق دير شده حتما به فكر دكتري باشيد. من بالشخصه دوست دارم همه اپلاي كنن و بيان اينور درس بخونن.

*******************************************************************

اپلاي آنلاين قسمت اول

همونطور كه گفته بودم حالا همه RECO ها رو گرفتن و SOP ها رو هم نوشتن و زبان ها رو هم كه از قبل شروع به خوندن كردن و الان منتظر اپلاي كردن هستن.

زمان اپلاي كردن كي باشه؟ معمولا دانشگاه هاي امريكا دو نوبت ورودي دارن، يكي پاييز كه همون FALL هست و اون يكي WINTER كه همون دي بهمن خودمون ميشه. دانشگاه هاي امريكا معمولا براي پاييز زيادتر پذيرش ميدن و پذيرش زمستون كمتره و به ندرت ديده ميشه اما امكان پذيره. اما كانادا معمولا حداقل دو نوبت پذيرش رو داره و بعضي جاها سه نوبت كه اون يكي تابستونه. شما اگه بخواهيد براي پاييز اپلاي كنيد بايد تا 10 آذر حدودا اپلاي كرده باشيد كه ميشه همون Jan 1. اما خوب بعضي دانشگاه ها هم تا 15 Jan باز هستن و بعضي ها تا Nov. اين رو دقيقا بايد توي سايت دانشگاه و حتي تو رشته خودتون نگاه كنيد. چون deadline براي بعضي دانشكده ها زودتر از دانشگاه هست. شما كاري به اين حرفها نداشته باشيد بايد هم براي دانشكده رو نگاه كنيد هم براي دانشگاه رو. (دانشكده منظورم دپارتمانه) و deadline براي ترم زمستون هم معمولا اول Oct هست اما بازم اينور اونور داره و بعضي از دانشگاه ها هم كه اصلا براي زمستون پذيرش نميدن. شما تا زمان deadline بايد مداركتون دست دانشگاه باشه نه اينكه تازه اپلاي كنيد. اين هم به اين معني هست كه اپلاي آنلاين با كارت اعتباري ميكنيد و مدارك رو هم با پست DHL يا TNT ميفرستيد به آدرسي كه خودشون ميگن. اين پست معمولا يك هفته طول ميكشه. لذا پس يادتون باشه كه 15 روز يا نهايتا يك هفته قبل از DEADLINE اپلاي كرده باشيد.اين از زمانش.

پراي اپلاي چه كار كنيد؟

ديگه تا حالا بايد تصميمتون رو ميگرفتيد كه كجا ميخوايد اپلاي كنيد و دقيقا كدوم دانشگاه. وقتي دانشگاه رو انتخاب كرديد بايد از همين الان شروع كنيد ايميل زدن به استادها و البته يه ذره ديرتر هم بهتره. مثلا ايميل رو از مهر شروع كنيد به زدن و به نظر من تا زمان deadline به اين ايميل زدن ادامه بديد. اما مدارك رو زودتر بفرستيد. البته اگه يه دانشگاه رو مد نظر داريد كه حتما بريد در اين صورت حتي اگه استاد هم پيدا نكرديد اپلاي كنيد. براي كانادا بايد به استاد ايميل بزنيد اما براي امريكا نيازي نيست و اگه هم بزنيد بد نيست. اما با يك استاد صحبت كنيد براي امريكا. براي كانادا هم اگه ايميل زديد استاد جواب نداد تا 2 روز دوباره ايميل بزنيد اگه بازم تا دو روز جواب نداد به يكي ديگه تو همون دانشگاه ايميل بزنيد. و به دو تا استاد از يك دانشگاه با فاصله كم ايميل نزنيد.

آدرس ايميل استاد ها رو هم براي هر دانشگاه اينطوري ميتونيد پيدا كنيد كه اسم دانشگاه رو توي گوگل بزنيد و بعد اسم دپارتمان رو. يعني مثلا:

University texas at austin department mining engineering

بعد توي قسمت يا people يا research يا faculty ميتونيد اسامي استادها و نيز ايميل ها رو ببينيد. يادتون باشه به استادهايي كه emeritus يا بازنشست هستن ايميل نزنيد. شده دوستان به بنده خدا ايميل ميزنن مثلا اون الان تو بيمارستان داره از دنيا ميره. به استادهاي خيلي پير ايميل نزنيد چون حس و حال دانشجو رو ديگه ندارن. به استادهاي خيلي جوون هم ايميل اول نزنيد كه خيال ميكنن از دماغ فيل افتادن. بعدا اگه كسي رو پيدا نكردين حالا چاره اي نيست. تو ايميل هم زماني ايميل بزنيد كه استاد مثلا خواب نباشه. چون از همه جاي دنيا ايميل ميزنن و اگه مثلا ساعت 2 صبح اونها بزنيد بعد شما تا صبح 100 نفر ديگه هم ايميل ميزنن و مال شما (اگه اينباكس طرف بر مبناي جديد ورودي باشه كه مرتب بشه) ميره آخر و اينجوري اون ديگه حال نداره بره آخر رو ببينه. بعد ساعت 7 اونا تقريبا ايميل بزنيد. البته باز هم الان هم وطن هاي عزيز هم اين كار رو ميكنن و خوب نيست كه من اين رو گفتم اما حداقل از اون هندي و از اون چيني يه ذره جلو مي افتيد. اگر هم تو شهريور مهر به استاد ايميل بزنيد معمولا كمتر جواب مبدن استادها چون با خودشون ميگن شايد بهتر هم اپلاي كنه. اما اگه يكي تو آذر ماه بهتون جواب داد بگيريدش كه در نره. يعني دانشجو ميخواد و پيدا نكرده.

اما تو ايميل به استاد چي بگيد. دقيقا همين رو به انگليسي بنويسيد:

اينجانب فلان فلاني (ببخشيد بسم ا.. الرحمن الرحيم) فارغ التحصيل دانشگاه فلان در سطح فلان (فوق، ليسانس، ...) در حال تحصل در ترم آخر هستم (يا فلان سال فارغ شده ام). من به زمينه هاي كاريه -- و -- و -- علاقه مندم. زمينه كاريه شما به من نزديكه و دوست دارم كه براي دكتري ادامه تحصيل بدم (يا فوق). ممنون ميشم اگر اگه جاي خالي توي گروه داريد به من بگيد.

و بعد روزمه خودتون رو بهش پيوست كنيد. حالا هر كسي به سليقه خودش مطالبي رو ميتونه به اون اضافه كنه. انشا هم نيست كه كيلويي باشه هر كي بيشتر بنويسه استاد خوشش بياد. اگر كسي رزومه خوبي داشته باشه موفق ميشه انشاا... . توي موضوع ايميل هم بنويسيد درخواست كننده دكتري يا فوق ليسانس.

خيليها نگران اين هستن كه با yahoo  و gmail  و امثالهم به استادها ايميل نزنن. بابا جان،‌ اگه استادي دانشجو بخواد واقعا مگه خوله كه اينها رو فيلتر كنه؟ اگه هم دنبال كلاس گذاشتن و ايميل بازيه كه اصلا با اون پروژه بر نداريد بهتره. من خودم به تمام استادها با yahoo ايميل زدم و جواب ميدادن و مشكلي هم نبود. البته نريد يه وقت با اين ايميلهاي آنچناني بهشون ايميل بزنيد. مثلا دوستان بودن با اين ID ايميل ميزدن:

eshgh_footbal@yahoo.com

nastaran.fghtu58787@yahioo.com (انگار مثلا كد نويسيه)

باباجان، يه ايميل درست كنيد كه اينطوري باشه: n.ahmadi@yahoo.com 

آخه اگه والا به دانشگاه ياقوز آباد هم با اين چيزا ايميل بزنيد جوابتون رو نميدن. البته شايد هم بدن اما خوب آدم چرا كاري كند كه ...

بعد هم كمال ادب رو رعايت كنيد وقتي ايميل ميزنيد. البته ما ايراني ها خيلي مودب هستيم. اين رو جدي ميگم. اما خوب بعضي ها هم هستن كه... مثلا يكي از دوستام به يك استاد تو كلگري ايميل زده بود كه :

Dear prpfessor XYZ,

this is .....and felan

sincerely,

Arash

بعد استاد ايميل زده بود كه :

Dear Arash,

felan felan felan

David Aroshinger

بعد اين دوست ما ايميل زده بود :

Hi David,

اfelan felan felan

ديگه استاده جواب نداد. آخه يكي نيست بگه بابا جان مگه چي شده انقدر زود پسر خاله ميشي. حالا اون گفت فلاني تو كه ديگه نبايد اون رو اينطوري خطاب كني. البته دليل جواب ندادنش طرز ايميل زدن به استاد بود نه اون خطاب. اما خوب كسي كه تو خطاب خودش اينها رو رعايت نكنه تو نوشتن هم سوتي هايي ميده. مثلا من هنوز استادم رو به اسم كوچيك صدا نكردم اونم خوشش مياد و همه گروه هم اون رو به هيمنطوري خطاب ميكنن. آدم به آدم فرق ميكنه. اما هيچ كسي از اينكه احترام ببينه بدش نمياد. اما استاد دوستم خودش ميگه من رو به اسم كوچيم خطاب كنيد.

توي رزمه هم سعي كنيد معدل ليسانس و فوق رو اول بياريد بعد بريد سراغ مقالات و بعد زبان و بعد حرفاي ديگه و وقت اون ينده خدا رو تلف نكنيد كه خسته شه. بفهمه الكي آب و تاب نميديد. البته ايرادي هم نداره بزرگ نمايي خوب هم هست اما در حد متعارف. براي اونها همونهايي كه گفتم بيشتر مهمه.

يادتون باشه كه حتما سايت استاد رو ببينيد كه چي نوشته. ممكنه اصلا طرف دانشجو نخواد يا مثلا نوشته باشه روي اين موضوع خاص هر كي علاقه مند هست ايميل بزينه. و شما اگه همينطوري ايميل زده باشيد كه سايت شما فلان ... ميفهمه بيخودي ميگيد. اين موضوع زمان خودم زمان اپلاي پيش اومده بود و خدا رو شكر رفع سو تفاهم شد و استاده معذرت خواهي كرد. چون من موضوعي رو از صفحه دانشگاه در آورده بودم كه مثل اينكه سايت شخصي اون استاد يه سري موضوعات خاص رو ميخواست و بعد فهميد كه من منظورم چي بوده.......

فعلا اينها رو آماده كنيد تا بريم سراغ سايت دانشگاه كه چه جوري اپلاي كنيد.

اين داستان هم ادامه دارد چون الان ديگه دير وقته و سر من هم همش داره به مانيتور نزديك ميشه و تا لحظاتي ديگه برخورد صورت ميگيره.

*******************************************************************

اپلاي آنلاين قسمت دوم

در ادامه اپلاي آنلاين بايد بگم كه پس تا حالا شروع كردين به ميل زدن به استادها و آماده هستين كه امتحان تافل بدين (البته تا 2-3 ماه ديگه وقت هست اما به نظر من امتحان يك بار بدين با آمادگي كامل كه اگه خوب نشد نمرتون، زمان براي جبران باشه). و امتحان آبان ماه GRE رو هم فراموش نكنين چون از تافل مهمتره. لغات اون رو هم از 6 ماه پيش بايد شروع ميكردين اما اگه شروع نكردين باز هم دير نشده.

شروع كنين به گرفتن توصيه نامه ها ديگه از الان كه آماده باشه 1-2 ماه قبل از اپلاي كردن. چون اون آخرها سرتون شلوغ ميشه. به طور كلي براي 10 تا دانشگاه، با كلاس هاي مختلف اپلاي كنيد.

به طور متوسط 15$ براي هر دانشگاه ميخوايد فقط براي نمره تافل تا ETS اون رو به دانشگاهي كه ميخوايد بفرسته. 20$ هم اگه اشتباه نكنم براي نمره GRE براي هر دانشگاه بايد بديد كه نمرتون به اون دانشگاه مربوطه از طريق ETS برسه. 80$ متوسط براي APPLICATION FEE لازم داريد براي هر دانشگاه. 25 هزار تومان هم براي پست DHL براي هر دانشگاه نياز داريد. هر دانشگاهي حدودا 120$ براتون آب ميخوره.

اما براي اپلاي كردن بصورت آنلاين. ميريد تو سايت دانشگاه (كه با وارد كردن اسم اون در گوگل براحتي پيدا ميشه). ميريد تو قسمت admission يا future students بعد ميريد تو قسمت graduate admission كه شما اونجا كار داريد. بعد ميريد تو قسمت requirement اونجا همه چيز رو نوشته. از جمله فرمهاي توصيه نامه يا فرمهاي ديگه اي كه نياز داريد و الي آخر. قدم به قدم با اون پيش ميريد. يا از اون صفحه و صفحاتي كه لازم داريد پرينت بگيريد يا توي يك دفتر براي هر دانشگاهي يه پرونده درست كنيد كه همه چيز رو بنويسيد. از جمله نمره زبان مورد نياز، مدارك، آدرس، تلفن، ايميل، كد دانشگاه براي ETS و ... . بعد از اينكه اين قسمت رو خونديد ميريد تو دپارتمان مربوطه تو همون دانشگاه و ببنيد مدرك اضافي چيزي ميخواد يا نه. مثلا فرم توصيه نامه برا بعضي دپارتمانها فرق داره با دپارتمان ديگه كه تو قسمت توصيه نامه گفتم همه رو. خلاصه ليست مدارك هر دانشگاهي معلوم باشه كه اشتباه نكنيد. معمولا برا هر دانشگاهي اين مدارك اصلي هست چك كنيد كه جا نگذاريد:

1- كارنامه ليسانس و فوق ليسانس- كارناه شما لزومي نداره حتما رسمي باشه. اين رو تو همون قسمت requirement دانشگاه نوشته كه ميشه رسمي باشه يا نه. غير رسمي هم در ابتدا قبول ميكنن بعضيها. اما شما مدركتون رو بخريد و كارنامه هاي رسمي رو بگيريد و ببريد وزارت علوم تاييد كنه كه بعد بديد ترجه رسمي كه سه روزه بهتون بدن. ببينيد بالاخره بايد رسمي بديد چه بهتره همين اول رسمي بديد. فرقش 100 هزار تومنه ديگه. كلا بايد براي 10 تا دانشگاه 200 هزار تومان براي ترجمه رسمي كنار بگذاريد (بيا اين همه خرج كنيد، تازه دولت هم ازتون 2 ميليون تومان بگيره كه مدرك آزاد كنيد بعد ميگن برگرد به مملكتت خدمت كن. اگه كسي هم برگرده ميتونه دليل هاي بهتري به غير از خدمت به مملكت داشته باشه چون مملكت هر چي خدمت كرد و پس گرفت با عرض پوزش). خلاصه آزاد كردن مدركتون 1 ماه ممكنه با ترجمش طول بكشه پس برنامه ريزي كنيد.

2- مدرك ليسانس و فوق ليسانس- مدرك شما با همون كارنامه هاي رسمي آزاد ميشه و هر دو تاشو بعد از پرداخت پول ناجوانمردانه به دانشگاه بهتون ميدن. جاي نگراني نيست. اما همه رو بايد ببريد وزارت علوم كه تاييد شن. وزرات علوم هم زمان تاييد شدن يا كارت پايان خدمت ميخواد يا نامه از دانشگاه كه شما دانشجوييد و الا تاييد نميكنه. تاييد هم نكنه ترجمه رسمي مهر وزارت خارجه نميزنه و اگه اون نباشه ديگه ترجمه شما اهميت اداري نداره. يه نامه هم به نام نامه لغو تعهد براي ليسانس بهتون ميدن كه اون رو هم بايد ببريد وزارت علوم. جا بذاريد يه روز ديگه بايد الاف شيد. اونجا هم 1 ساعته كارتون تموم ميشه لزومي هم نداره حتما خودتون بريد بديد دوستاتون ببرن.

3- توصيه نامه- كه قبلا همه رو توضيح دادم.

4- SoP

5- كپي نمره TOEFL و GRE نه اصلش ها!!!!!!!!!!!!!!!!!! اصلش يكي هست كه اونم براي خودتونه. اينو برا اين ميگم كه اگه ETS اينور اونور شد نگران نباشيد. (نمره از ETS حدودا دو يا سه هفته زمان ميبره تا برسه)

6- رزومه به همراه كپي صفحه اول مقالات

7- كپي نامه كنفرانسها و جايزه هايي كه دريافت كرديد و چيزهايي از اين قبيل.

8- فرمهاي اضافي كه همون دانشگاه درخواست ميكنه كه دانلود كنيد و پرينت بگيريد و با مدارك بفرستيد.

بعضي دانشگاه ها دو نسخه هم از مدرك ليسانس و هم فوق ليسانس و نيز كارنامه هاتون ميخوان. يادتون باشه دو نسخه براشون بفرستين. خسيس بازي درنيارين بگين ولش كن. البته مداركتون بررسي ميشه اما بعدا بايد 25 هزار تومان ديگه پست كنين براشون. و بعد هم اگه نفرستين تو پذيرشتون ميزنن كه اين بابا بايد اين رو بياره تا كارش OK شه و در واقع پذيرش CONDITIONAL ميدن بهتون. البته سفارتها رو اين خيلي گير نيستن اما مگه آخه بيكاريد برا خودتون دردسر درست كنيد؟

همه اينا رو ميگذاريد تو يه كاور پلاستيكي ميبريد اداره پست نه پست DHL. چون اداره پست با DHL قرارداد داره و شما به پست 25 هزار تومان ميديد اما به خود DHL اگه بريد بايد 50 يا 60 هزار تومان بديد. هيچ فرقي هم نميكنه كه اون رو از طريق دانشگاه پست كنيد يا بيرون، اهميتي نداره. چون معمولا دانشگاه ها اينجا دلال بازي در ميارن و 6-7 هزار تومان اضافه ميگيرن و بعد خودشون ميبرن ميدن اداره پست اين نامردا. مثل دانشگاه تهران كه ما سرمون اون اولاش كلاه رفت.

اگر با دوستتون يا يكي كه ميخواد مدركشو به همون دانشگاه بفرسته با هم بفرستيد بره براي پست فرقي نداره و پول پست نصف ميشه. اما از نيم كيلو بيشتر نشه كه 10 هزار تومان هم اضافه ميشه كه باز هم به نظر من ميصرفه. روي پاكت هم آدرس پستي رو ميخوايد و هم يادتون باشه ها تلفننننننننننننننننننن اون دانشگاه. خيليها كه ميومدن مدرك پست كنن تلفن نداشتن مجبور بودن برن حالا تو سايت سه ساعت دنبال تلفن بعد دوباره بيان پست و ... خلاصه الافي. روي پاكت هم اسم و تاريخ تولد و دپارتماني كه ميخوايد بريد رو بنويسيد و بعد پست ميكنيد به اميد خدا.

بعد كه پست كرديد اداره پست يه تلفن بهتون ميده كه به اونجا فردا زنگ ميزنيد و يه باركد بهتون ميده كه ميتونيد محموله پستي خودتون رو آنلاين لحظه به لحظه چك كنيد كه كجاست. حدود يك هفته طول ميكشه مدرك برسه به دانشگاه عجله نكنيد.

قبل از اينكه مدارك رو پست كنيد بايد اپلاي آنلاين انجام داده باشيد. براي اين كار تو قسمت admission يه قسمت داره apply وارد اون قسمت كه بشيد براي خودتون account درست ميكنيد و وارد سيستم ميشيد. لزومي نداره حتما همه كار اپلاي رو همون موقع تموم كنيد ميتونيد ذخيره كنيد بعدا بيايد و ادامه بديد. توي اون قسمت ديگه اطلاعات شخصي و تاريخ تولد (اينجا رو نوشته بودم تاريخ توليد، شانس آوردم دوباره خوندم متن رو و الا آبروم ميرفت) و اينها رو ميخوان ازتون. نمرات زبان رو وارد ميكنيد و معدل ليسانس و فوق ليسانس بصورت نمره از 4. معدل فوق بدون پايان نامه از 4. محل دبيرستان و ليسانس و فوق و اينها رو ميپرسه. به قسمت توصيه نامه كه رسيديد چون داريد بصورت كاغدي اقدام ميكنيد هيچ ايميلي وارد نكينيد. اصلا ايميل وارد سيتم اونها نكنيد از استادها اگه ميخوايد كه كاغذي بفرستيد يادتون باشه، در هيچ جا. SoP رو هم بعضيها آنلاين ميگيرن شما هموم رو كپي پيست كنيد و بعدا بصورت كاغذي هم تو مداركتون براشون بفرستيد. بعضي دانشگاه ها مثل Georgia Institute of Technology علاوه بر اينكه ازتون SoP ميخوان، وقتي ميخوايد اپلاي آنلاين كنيد يه سري سوالها ميپرسن ازتون كه جوابش مثل چيزهايي هست كه تو SoP نوشتيدو تو اون قسمتها سعي كنيد چيز ديگه اي آماده كنيد و پر كنيد و الا از SoP هم باشه مشكل نداره. آخر سر هم ميگه اين شماره مثلا پيگيري شما. يك سري اين شماره رو قبل از پرداخت fee بهتون ميدن يك سري هم بعد از اينكه با كارت اعتباري پول رو پرداخت كرديد. بعضي دانشگاه ها اين كد رو ميخوان كه روي مداركتون بنويسيد بعضيها هم اصلا كدي به شما نميدن. اينكه از كجا كارت اعتباري بگيريد رو بعدا بهتون ميگم نگران اون نباشيد.

بعد از اينكه پول رو داديد ديگه تمومه كار شما. بهتون يه account جديد ميدن كه باهاش بتونيد حالا بصورت آنلاين ببينيد پرونده شما تو اون دانشگاه در چه مرحله اي هست و اين با account ي كه خودتون برا اپلاي درست كرديد فرق داره و كاملا محرمانه هستش و شما اونجا ميتونيد ببينيد كه مثلا تافل شما رسيده يا نه يا كارنامه ها پروسس شده يا نه و همه چي رو كنترل كنيد. اما تا به روز بشه يك ماه طول ميكشه. شما زماني كه اپلاي كرديد سريع مدارك رو پست كنيد و تا يك ماه ديگه مثل اين بچه هاي خوب بشينيد تا مدارك شما آنلاين شه. اونها همه چيز رو آنلاين به شما خبر ميدن و جواب نهايي هم، هم بصورت ايميل و هم در سايت و هم در خونتون با پست تحويل ميگيريد كه مثلا دانشگاه Texas شما ر.... (يعني خداي نكرده ريجكت) پذيرفته شديد.

بعد كه جواب اومد ديگه امضا بازيه ديگه و تحويل بازاره. اونها ميدونن كه مثلا شما ممكنه چند جا اپلاي كرده باشيد. تو نامه اولي كه به شما ميدن ميگن پذيرفته شديد و انقدر پول به شما ميديم و شهريه رو هم بخشيديم به شما مثلا. شما يك ماه حدودا زمان داريد تا قبوي كنيد اين پيشنهاد رو از اون دانشگاه. چون ممكنه جاي بهتر با پول بهتر به شما پيشنهاد بده. لذا صبر كنيد تا همه جوابها بياد. همه هم معمولا يه جوري مياد كه بتونيد انتخاب كنيد. اما در نهايت تا اون deadline كاراتون انجام شده باشه و تصميم گرفته باشيد. حالا يه سري معيارهايي هم هست كه براي هر شخصي فرق داره كه به شهر فكر كنه يا به دانشگاه.

لطفا خواهشا ملتمسا يه يكي تو آمريكا جواب بديد به يكي تو كانادا و آبرو ريزي نكنيد (چون همين كه به يكي تو كانادا يكي تو آمريكا جواب مثبت بديد آبرو ريزي هست اما چه ميشه كرد ايرانه ديگه با سياست خودش مجبور ميكنه ما رو از ترس ويزا اين كارها رو كنيم. بالاخره اسرائيل بايد از صحنه روزگار حذف شود. همينطوري كه نيست بابا جان) كه اسم ايرانيها بد در بره. اگه به دو جا ok بديد تو يه كشور اونا ميفهمن و خيلي بد ميشه حواستون باشه.

بعد كه پذيرفتيد اون پيشنهاد رو يك ماه صبر ميكنيد تا نامه پذيرش رسمي بياد در خونه و بعد بريد سفارت به اميد خدا.

من نميدونم چيزي رو از قلم انداختم يا نه. به هر حال اگه سوالي بود بپرسيد در خدمتم. سوالاتونم در مورد اپلاي كردن باشه لطفا چون به بقيه سوالها وقت نميكنم جواب بدم و بعضيها رو هم كه خارج موضوع هست حقيقتش بلد نيستم و الا جواب ميدادم.

با آرزوي پذيرش براي همه بچه هايي كه قصد كردن كه اين قدم بزرگ رو بر دارن و براي تحصيل برن خارج از كشور. 

usdoctoral.blogfa.com : منبع

لينك مطالب منتخب پیشین این وبلاگ

1. .:::صفحه اصلی:::.

2. راهنماي چگونگي دريافت پذيرش و بورسيه تحصيلي

3. تمامي پرش ها و پاسخ هاي مربوط به تحصيل در خارج از كشور

4. همه چيز در مورد Apply

5. همه چيز درمورد زبان

6. توصيه نامه

7. SOP

8. ويزا